życie nie zawsze jest przeplecione szarosciami
ale przyznam, że kiedy szaroć i czerń okrywały mnie swoim płaszczem
tworzyłam w swojej wyobraźni kolorowy sen
który wypełniał mnie całą i stawał się wyimaginowanym, cudownym dla mnie swiatem
zagłębiałam się, tonęłam w nim, dawałam się poniesć nurtowi
a teraz wyobraźnia przelała się w rzeczywistosć
i wszystko jest kolorowe
i sięgam coraz rzadziej w głąb siebie
bo nie mam po co ;-)
żyję teraźniejszocią, która w końcu przestała mnie przytłaczać...